Ixiltasunaren gogorra

Ez dakigu ixiltasunarekin bizitzen,

ez dugu denbora luzean jasaten,

ez gaude ohituta.

Tentsioa somatzen dugu

beste pertsona batekin gaudela

ixilunea gertatzen denean.

Deserosoa iruditzen zaigu

eta nahiago dugu txorakeriaren bat esan

hitzen hutsune hori aprobetxatu baino.

Ikustekoa da benetan

zeinen xelebreak garen,

xelebre eta konplexuak.

Guk sortu genuen hitza,

oso astiro, pixkanaka,

eta orain ez dakigu ahoa itxita edukitzen.

Halakoak gara, muturrekoak,

ez dugu erdiko terminorik,

ezagutu ere ez dugu egiten...

Banoa pixkat lo egitera, ea behingoz ixiltzen naizen, normalean zenbatzen ditudan ardiak ere aspertu ditut eta, jada lotan daude denak. Agian ametsetan ere hizketan jaraituko dut, batek daki... gau ona pasa!